Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2009
beter!
Mijn lijst met blogs
Bontekoning NYC - Azoren
Overtocht New York naar de Azoren, vertrek 31 mei aankomst 16 juni [Nieuws] @ 00:00:00
Uiteindelijk is het dan zover; de heren zijn aan boord in de personen van Dick, Pieter en Kees en natuurlijk ga ikzelf ook mee! Het wachten was nu nog op de nieuwe genua maar die kwam gelukkig zaterdagochtend aan en werd direct door ons gemonteerd. Inmiddels hadden we karrenvrachten boodschappen gehaald en koelkast/vrieskast en lazaret volgestouwd en waren we “vertrekklaar”. Zondagochtend 31 mei in alle vroegte vertrokken we vanaf onze ankerplek bij de 79th street en tanken ons vol met diesel nabij “Ellis Island” voordat we onder de immens hoge brug de “Verrazano-Narrows” doorvaren richting de oceaan.
Een matige bakstagwind vergezelt ons. We hebben besloten onder de 3 kN snelheid de motor bij te zetten om te proberen het tijdschema voor de overtocht van 16 dagen niet te overschrijden. Al na enkele uren is het zo ver en moeten we gebruik maken van onze mechanische voortstuwing.
Inmiddels is het wachtschema vastgesteld en laat Dick zien op welke manier hij vertrouwd is met een fornuis. Hij zou vervolgens de gehele overtocht “gekluisterd” staan aan de kookinrichting; niemand wilde hem zijn plezier in kokkerellen ontnemen.
Af en toe was er voldoende wind om zeilend, dankzij de genacker, de gewenste snelheid te halen, maar na enkele dagen verspeelden we die omdat hij dwars doormidden scheurde bij nog geen 10 kN wind! Weg genacker!
Op zo’n 500 Nm ten oosten van New York hadden we al 450 l diesel verbruikt wat er op neer kwam dat we slechts de helft van die afstand zeilend hadden afgelegd. Toen een dag later ook nog het grootzeil scheuren vertoonde en niet meer gebruikt kon worden hielden we “crisis” beraad. We konden hooguit met de motor nog 500 Nm varen en dan was het dieselsap gewoon op! Met nog ca. 1.400 Nm te gaan hadden we dus wind nodig! Een alternatief was terug te keren naar de Amerikaanse kust, maar dat was tegen stroming en heersende winden in. We besloten om iets noordelijker te gaan varen waardoor we wat dichter bij de scheepvaartroute zouden zijn en in geval van nood dan maar een tanker of vrachtschip te hulp vragen. Met ons AIS-systeem wisten we precies waar die schepen voeren. Toevallig vloog er die middag een Orion van de Canadese Coast Guard vlak over ons heen en informeerde of er problemen aan boord waren omdat we geen zeilen voerden? Nou nee, maar we hebben wind nodig! Nog geen dag later kregen we een echt front over ons heen met een constante wind van 35 kN (8 Bf) met uitschieters naar 42 kN (ruim 9 Bf!) In een mum van tijd hadden we de achterstand ingelopen met snelheden van boven de10 kN met uitschieters naar 12,9 kN en konden hierdoor een behoorlijke reserve opbouwen. Met de wind kwamen ook de golven met als gevolg een enorme zeegang die erg remmend werkte.
‘s Nachts werd de zeilvoering aangepast zodat de opvarenden aan hun nachtrust konden toekomen. Dat lukte niet altijd want met weinig zeil, hoge golven en wind van boven de 30 kN lijkt de Bontekoning, ondanks haar lengte, een speelbal van het watergeweld. Overdag werden er van deze watermassa’s, met een hoogte die ver boven de achtersteven uitkwam en dalen van 6-7 m diepte, door de crew filmpjes en foto’s gemaakt die het heel goed zouden doen bij You Tube. Telkens denk je dat een dergelijke “vloedgolf”over de Bontekoning heen zal spoelen, maar zij tilt “op tijd” haar achterste op en de golf rolt netjes onder haar door. Echter de tweede nacht gebeurde waar we al eerder voor vreesden! Een enorme breker kwam zijwaarts in en liet de Bontekoning onder water verdwijnen. De kuip was direct tot de rand toe gevuld en het water stroomde over en door de drempel van 50 cm hoogte het dekhuis binnen . Ook perste het water zich hier en daar door kieren in de afdichting van de raampjes en zorgde voor een enorm waterballet. Ik schrok me wezenloos en even dacht ik dat er een ruit gebroken was. Uren lang waren we bezig de ravage op te ruimen. Het zou de volgende dag weer een keer gebeuren maar toen kwam er geen spatje water meer binnen; alle mogelijke openingen waren afgeplakt met duck-tape!
Met nog ongeveer 600 Nm te gaan nam de wind af en waren we weer grotendeels aangewezen op de mechanische voortstuwing. Onderweg kwamen regelmatig in rap tempo vele dolfijnen op de Bontekoning af en verdwenen ook weer snel, een school vissen achterna zittend. Diverse zeeschildpadden en “Portugese oorlogsschepen”, een soort kwal met zeil, passeerden ons en in de verte werden spuiters van walvissen gespot.
Wind vanuit alle richtingen, met snelheden van 0 tot 35 kN en windstoten van 42 kN; regen, kou, zon, enorme golven, vlakke zee; alle situaties en mogelijkheden waren onderdeel van de oversteek maar de crew hield zich fantastisch.!
Klaas Bontekoning
Geen opmerkingen:
Een reactie posten